| Beschrijving |
Winter in Waterland heeft met recht Een schaatshooglied als ondertitel. Want misschien is het wel bovenal een ode aan het schaatsen en de liefde, waarin Aafke Steenhuis in een mozaïekachtig, lang gedicht een schaatstocht met haar geliefde beschrijft in het waterrijke natuurgebied ten noorden van Amsterdam, Waterland. Als geen ander weet zij haar eigen persoonlijke geschiedenis te vermengen met de geschiedenis van het Waterland van nu en het Groningen van haar jeugd. Zij schaatst samen met haar geliefde langs Waterlandse dorpen zoals Ransdorp, Holysloot, Monnickendam, Marken, Volendam en Broek in Waterland.
Terwijl zij over slingerende watertjes, meren en de Gouwzee langs winterse dorpen en landschappen glijdt, herinnert de schrijfster zich de schaatstochten uit haar jeugd: op de ijsbaan van het Groningse Briltil, de Oldambtrit in Oost-Groningen, de kunstijsbaan in Heerenveen. Zij denkt met weemoed terug aan oude schaatsvrienden en de tijd toen zij haar geliefde op het ijs leerde kennen. Maar het tijdloze schaatsen laat haar ook mijmeren over de haastige, gestresste tijd waarin zij nu leeft. |
