IJshockeyschaats

Oorsprong

Met het populairder worden van de ijshockeysport, die tweede helft van de 19^e eeuw ontwikkeld is in Canada en Engeland uit de bandysport, is de oude bandyschaats langzaam vervangen door de hockeyschaats. In Nederland werd dit buitenlandse model nagemaakt.
In Nederland werd voor het eerst in januari 1929 ijshockey gespeeld.

Rond 1900-1915 werd door de schaatsenfabrieken Hoekstra en Ruiter uit Bolsward een Hockey Bandyschaats op de markt gebracht. IJshockeyschaatsen werden tot de Tweede Wereldoorlog geïmporteerd uit Duitsland en ook Canada (CCM).
Kort na de Tweede Wereldoorlog in 1947/1948 maakte Co Lassche in Durgerdam – voor zover bekend – als eerste in Nederland hockeyschaatsen (model Champion), waarbij hij als koperslager naadloze messing potjes of kegels toepaste, waardoor de metalen schaats een zeer degelijk product werd, om de enorme krachten van de hockeysport te weerstaan. Op dat moment had Co Lassche nog niet met Jaap Haverkotte de schaatsenfabriek Viking in Amsterdam opgericht.

De Vikingfabriek, gevestigd in Almere maakt nog steeds (2019) ijshockeyschaatsen.

Omschrijving

De hockeyschaats heeft standaard een ronding van zo’n  6m. De voor- en achterzijde van de schenkel lopen sterk op en dus heeft de IJshockeyschaats geen strokende booglijn of straal van het totale glijstaal of schenkel. Bij de schoonrijschaats is dit wel het geval.
Het sterk oplopen aan beide uiteinden van de schenkel maakt de hockeyschaats bij hoge snelheid nog wendbaarder.
Met een hockeyschaats moet je heel behendig en snel kunnen sprinten, wenden, springen en remmen. Daar zijn ze voor ontwikkeld en ook de huidige schoen is daarop aangepast.Dus geen schoen met smalle leest zoals bij de noren het geval is.

De hockeyschaats wordt (2019) in veel verschillende uitvoeringen gefabriceerd, maar de ronding bepaalt uiteindelijk, of de schaats voldoet aan de eisen, die aan een hockeyschaats wordt gesteld.

Bron

Van Glis tot Klapschaats (Wiebe Blauw), 2001
Bert Lassche, 2019