Peterschaatsen

Oorsprong

De naam van de schaats gaat terug op de Russische tsaar Peter de Grote die tijdens zijn bezoek aan Nederland, en in het bijzonder aan Zaandam in 1697, op schaatsen reed die waren voorzien van een soort schoen en een koperen hakstuk.

De volgende verklaring is aannemelijker: de aanwezigheid van de Russische tsaar ging in Nederland, ondanks pogingen van de tsaar zelf hieraan weinig vruchtbaarheid te geven, niet onopgemerkt voorbij. Doordat de tsaar zich ook op het ijs waagde won hij bij de schaatsminnende Hollanders sympathie. En toen de opzienbarende tsaar zich speciale schaatsen liet aanmeten, werd de aandacht op die schaatsen gevestigd.

Of tsaar Peter deze wijze van bevestiging heeft uitgevonden is moeilijk na te gaan. Feit is wel dat er bij de behandeling van montuursystemen in de Encyclopédie Roret van 1853 wordt gesproken van ‘le cothurne russe’ (de toneellaars), als een op het schaatshout bevestigde hoge schoen.

Omschrijving

Het bijzondere van Peterschaatsen is dat aan de schaats, die de vorm heeft van een Friese of een krulschaats, een schoen zonder zool is bevestigd. Meestal vindt de bevestiging plaats door middel van spijkertjes aan de zijkant van de voetstapel.

Het halve schoentje moet van boven worden dicht geregen met een veter. Op het achterstuk van de stapel is een koperen hakstuk bevestigd. Met behulp van een breed hakleer wordt de hak van de schaatser tegen het hakstuk gedrukt.

Bron

Van Glis tot Klapschaats, 2001