Elfstedentocht 1963
Enquête C.Bakker
Naam: Cees J. Bakker
Woonplaats: Schaperstraat 15, Grootebroek
Leeftijd: 24-7-1935 - 27 jaar
Beroep: timmerman
Starttijd: 6.30 uur
Finish: 21.45 uur
Rijtijd: 15.15 uur
Cees Bakker reed van start tot finish samen met zijn vriend Jan Botman. De timmerman uit Grootebroek in West-Friesland was een fervent toerfietser, deed aan schaatstrainingen - ook in de zomermaanden - en schaatste in de aanloop naar zijn eerste Elfstedentocht de Westfriese toertocht. Hij schaatste op lage stalen noren van Viking en kwam tussen één uur en half twee in Bolsward aan. Omstreeks zes uur was hij in Barthlehiem. Een bril gebruikte hij niet en hij had zich ook niet ingezet, maar hij bleef gespaard van lichamelijke ongemakken. Een week na de tocht had hij nog last van opgezette voeten en was één hiel nog stuk. Die had hij doorgereden. Voor zijn prestatie werd hij met zijn vrienden in Grootebroek gehuldigd. Hij had niet geaarzeld om in te schrijven, want hij trainde al jaren voor het schaatsenrijden en het feit dat de tocht als 'zeeer zwaar' werd aangekondigd vormde juist een uitdaging.
Hij noteerde de volgende herinneringen, mede namens Jan Botman:
Hierbij zenden wij ons beide gegevens naar u toe, want wij hebben steeds samen gereden.
Wij kwamen goed beslagen ten ijs, want wij zijn leden van een fietstoerclub en rijden daar diverse lange afstand ritten o.a. Amsterdam - Maastricht - Amsterdam 525 km, Brussel -Parijs - Brussel 600 km, Utrecht - Elten - Utrecht 400 km. Rond IJsselmeer 360 km en in al deze ritten wordt er ’s nachts doorgereden.
Verder diverse kleinere ritten met een jaargemiddelde van ca. 4000 km, daar buiten gelaten de vele trainingenritten in de naaste omgeving.
Vanaf september zijn wij twee keer per week aanwezig bij een schaatsdroogtraining, een binnen en een buitentraining.
Deze tocht zal ons nog lang in herinnering blijven als zeer zwaar. wat als vermaak had de fel aanwakkerende noordoosten wind die de banen in een crossterrein veranderende.
In de eerste 30 km van de tocht moest er steeds gepasseerd worden en dat was een vermoeiend werk. Ons inziens doen er velen mee die beter die dag thuis een kaartje konden leggen. Zonder schaatstraining en techniek zonder de minste conditie, ondoelmatig gekleed, alleen met hun elfstedenkoorts, maar die tempert bij de eerst komende moeilijkheden.
Bij Parrega, waar het ijs slecht was en waar de wind opstak, hadden wij het beiden even moeilijk. Nog zie ik de fotografen verdoken achter hun auto proberen een foto te maken. De sneeuw stoof er als een wervelwind om je oren.
Twee dames die soep uitreikten als reclame van een fabriek, gaven ons een injectie in de vorm van twee bekers soep. In Bolsward hoorden we dat er nog maar weinig rijders door waren en ze vonden ons er nog fit uitzien.
Zie verder: Jan Botman.