Elfstedentocht 1963
Enquête H.Bloemsma
Naam: Henk Bloemsma
Woonplaats: Graaf de Lamstraat 28, Beverwijk
Leeftijd: 24
Beroep: stedenbouwkundig tekenaar
Starttijd: 7 uur
Finish: 21.30 uur
Rijtijd: 14.30 uur
Henk Bloemsma startte om 7 uur als één van de laatste toerrijders die de finish zouden halen. De Amsterdammer Klaas Makkinje ging om dezelfde tijd weg en arriveerde gelijk met Bloemsma op de grote wielen en hun gezelschap waren nog vier andere rijders. Met hun rijtijd van 14.30 uur behoorden Bloemsma en Makkinje tot de snellere toerrijders.
De Beverwijker had in de aanloop naar 18 januari twee tochten van 70 kilometer en twee van 50 kilometer gereden. Hij reed op stalen Ballangrud noren en kwam omstreeks zes uur 's avonds in Barthlehiem aan. Hij had zich toen bij Franeker door een zware inzinking geworsteld, maar had de hele dag geen lichamelijke problemen. De 24-jarige schaatsenrijder had er 'altijd al naar verlangd om aan deze tocht eens te volbrengen en dit was de eerste gelegenheid die zich voordeed.'
Hij meldde George Schweigmann:
Wat de kwaliteit van het ijs betrof heb ik heel slechte ervaringen opgedaan. Vooral het gedeelte vanaf de start (Leeuwarden) tot Sneek was een kwestie van vallen en opstaan. Ook bijzonder slecht wat het traject vanaf Barthlehiem via Oudkerk naar het eindpunt (Groote Wielen). Hier was op dat tijdstip het voortbewegen zoals men dat op de gladde ijzers gewend is onmogelijk geworden, doordat de baan met een dikte laag stuifsneeuw bedekt was. Bijzonder prettige ervaringen heb ik opgedaan ten aanzien van de mensen welke zich vrijwillig opgeofferd hadden om de rijders te voorzien van warme melk enz. Vooral voor de mensen die zich tot laat in de avond onder de meest barre weersomstandigheden op het traject tussen Barthlehiem en Dokkum en Barthlehiem- Groote Wielen opgehouden hebben om de rijders de weg te wijzen en hen te voorzien van warme koffie en dergelijke heb ik het grootste respect.
Terwijl ik in gezelschap van nog vier rijders mij voortsleepte door de eindeloos lijkende sneeuwvlakte tussen Barthlehiem en Oudkerk werden we aangesproken door iemand, die ons te kennen gaf in verband met eventuele moeilijkheden vooral bij elkaar te blijven en dat we na enkele kilometers rechts af moesten slaan, van waar we door een ander naar een plaats werden gebracht waar we warme koffie konden krijgen.
Ook de medische controle in restaurant De Groote Wielen was naar mijn idee in orde.