Elfstedentocht 1963

Enquête M.Posthumus

Naam: Marten A. Posthumus
Woonplaats: Sintelweg 84 Akkerwoude
Leeftijd: 31
Beroep: Veehouder en Opmaker van hoornvee
Starttijd: 6.30 uur
Finish: 22.30 uur
Rijtijd: 16 uur

Voor Marten Posthumus was het de derde Elfstedentocht die hij voltooide. In de aanloop naar 18 januari reed hij de 100 kilometerlange Elfgemeententocht en schaatste hij veel op de ijsbaan. Hij was 31 jaar toen hij in Leeuwarden van start ging. Om 3 uur 's middags was hij in Harlingen. Vierenhalf uur later bereikte hij Barthlehiem. Posthumus had wel een bril bij zich, maar zatte hem nooit op maar last van sneeuwblindheid had hij nooit. Vlak voor Sloten verdraaide hij zijn linkervoet. Daar had hij de hele tocht zo'n last van dat hij vaak maar met één voet kon afzetten! Twee dagen na de tocht had hij er geen last meer van. Hij kreeg vlak voor Franeker een zware inzinking, maar die duurde slechts een minuut of vijf. Daarna had hij nergens meer last van. Marten Posthumus was vol vertrouwen aan de Elfstedentocht begonnen, 'want ik wist dat mijn conditie zo goed was dat ik bijna zeker wist dat ik hem zou uitrijden.'

Zijn eigen beschrijving luidde als volgt:
Ja in het begin heb ik vaak gelachen, want er waren er bij die maar amper konden schaatsen en die zouden dan eventjes 200 km rond rijden. Je kon niemand voorbij komen, en dan in eens was het net of zouden ze allemaal gaan vliegen, want dan kwam je weer in die kwalster en dan was het oppassen. Dan kwamen alle handen los om klaar te zijn voor de val.

Zo u hebt gezien heb ik hem nou voor de derde keer gereden, maar ik heb nog nooit zoiets beleefd, want na Vrouwbuurt hebben we de hoofdzakelijk gelopen en dat nam zo veel tijd  waardoor ik zo laat ben aangekomen.  Want van dat lopen krijg je dorst, en ik heb het er dan ook van genomen. Zelfs in Oudkerk heb ik nog wel een half uurtje zitten koffie drinken en toen lopende met schaatsen onder door de sneeuw, in de hoop dat men nog een metertje kon schaatsen maar dat gebeurde niet vaak. En zo ben ik dan maar nog 500 meter met fikse slagen naar de finish gegaan. (Ja, want dat kon ik nog hoor). Ik was wel moe van het lopen, maar niet van het schaatsen, want het laatste eindje kon je schaatsen en zo was mijn slot van deze zeer zware tocht op de Grote Wielen ca. 10.50 uur, en tot een volgende keer.