Elfstedentocht 1963

Enquête H.Wiersema

Naam: Heike S. Wiersema
Woonplaats: Heiliggravenweg 13, Appingedam
Leeftijd: 25
Beroep: landbouwer
Starttijd: 6.15 uur
Finish: 22.10 uur
Rijtijd: 16.05 uur

Heike Wiersema reed tochten van meer dan 75 kilometer en trainde intensief  op de baan van de ijsclub in Appingedam. Zo kwam hij best voorbereid aan de start van zijn tweede Elfstedentocht. In 1956 had hij ook een kruisje gehaald. De boer reed op Ballangrud noren en kwam om 13.15 uur in Bolsward. Vijf uur en een kwartier later was hij in Barthlehiem. In Dokkum kreeg hij lichte problemen met één oog. Een week na afloop had hij af en toe nog wat last van doofheid. Ook Heike Wiersema werd van alle kanten gefeliciteerd met zijn prestatie. De plaatselijke krant schreef er een groot stuk over.

Zelf schreef hij over zijn tocht:
Dat er nu direct een opwelling van leuke ervaringen bij me opkomt kan ik niet zeggen. Toen hebben we er geen drama van gemaakt en met de gedachte gereden: Wat er ook gebeurd vandaag, we blijven lachen. Dat hebben we ook vol gehouden op de kleine inzinkingen na. Ik heb de tocht samen met P. Mellema te Nieuwe Schans gereden.

Vooral in het begin hadden we de moed er goed in. En plaatsten zo af en toe de opmerking aan diegene die ondanks de file van rijders het bar slechte ijs en de smalle banen naar Sneek gingen passeren als gekken:'Hoe laat vertrekt de trein in Sneek' enz. want zoiets hield je niet lang vol.

Voor de rest is de tocht erg rustig verlopen. Op de terugweg van Dokkum in het donker vloog je nog wel eens in een dikke duin omdat je die te laat ontdekte. Als je daar dan lag in de sneeuw dan hoorde je achter je nog een paar komen die hevig remmende nog tot stilstand probeerden te komen, wat natuurlijk niet lukte door de harde wind in de rug.

Dan hoorde je de kreet: 'Kom er maar bij liggen jongens. De sneeuw is lekker zacht'en dan lagen ze er ook al. Het laatste stuk van Barthlehiem was wel een drama. De hele 11 à 12 km lopen in de sneeuw zonder een stukje ijs. Één van de jongens maakt de opmerking: 'Ze moesten  de heer Hoogland in Barthelhiem op schaatsen zetten en hem naar de Grote Wielen laten rijden. Dan ging hij het vast anders regelen als nu.'

(Jan Hoogland was de voorzitter van de Elfstedenvereniging - red).

De laatste kilometers hadden we nog een gedachte: Aan de finish een frisse Frieze jongedame die ons met een warme zoen kwam verwelkomen. Maar ook dat ging niet door!!

Slechts enkelen stonden nog aan de finish die ons enthousiast binnen haalden. Alle waardering daardoor want het was hondenweer. Ook een leuke ervaring was dat de toeschouwers  langs de route, vooral van Harlingen-Leeuwarden, bijzonder enthousiast  waren en ons van alles toe stopten. Werkelijk fantastisch.