Toertocht Salland en Cröddenbrug en Rondentocht Douwelerkolk

 

De initiatiefnemers tot deze tocht door Salland zijn de gebroeders Jan en Joop Klosters (met name Jan) die aan de Snippeling woonden en daar een paar kalkovens hadden aan het Overijssels kanaal in Deventer. Om precies te zijn  aan de Snippeling ten zuiden van de brug over de weg naar Holten. Zij bedachten de route en betrokken de VVV Deventer, VVV Diepenveen en VVV Raalte en de Raalter Automobielclub RAM erbij omdat het om een toeristische tocht ging (in Raalte is zelfs een Salland-comité samengeseld). In Lemelerveld waren Plaatselijk Belang en de Oranjevereniging betrokken, terwijl in  Vroomshoop werd samengewerkt met een commissie onder leiding van de heer Gerrits. 

Uiteindelijk werd één centraal comité gevormd bestaande uit Jan Klosters, de Raaltenaren burgemeester Ambrozius Ganzeboom, Bernard Aa en Ab Gorter en Tommie Veldwachter uit Colmschate (nu onderdeel van Deventer).

Sallandtocht

Organisatie: Comité Sallandtocht

Route:
Route I: van Deventer/de Snippeling over het Overijssel Kanaal naar Raalte, keren bij de Hekkersbrug en terug naar Deventer. Totaal: 32 km.
Route II: v an Deventer/de Snippeling via Raalte naar Lemelerveld en terug. Totaal: 50 km.
Route III: van Deventer via Raalte en Lemelerveld naar  Vroomshoop, keren bij de Puntkolk en terug. Totaal: 90 km.

 

 

De volgende medailles werden uitgereikt na het voltooien van de Sallandtocht.
 

De eerste tocht in 1954 was meteen een groot succes met 1.100 deelnemers. In Deventer werd gestart net ten noorden van de brug bij de Snippeling gestart. Het ijs was redelijk goed. Alleen het stuk tussen Raalte en Heeten was moeilijk berijdbaar, omdat daar in het begin van de vorstperiode nog een boot door was gevaren. Men kon om half negen al van start, maar een groep van zo'n 150 personen, waaronder vier dames, vertrokken voor hun tocht naar Vroomshoop. De snelsten deden er twee uur over, anderen tot drie uur. Bij de sluis in Hankate moest men klunen. Om 11.00 uur gaf de voorzitter het startschot aan meer dan 500 schaatsers die op naar Raalte gingen of naar Lemelerveld. Tot een uur of twee starten er nog groepjes of individuen.

De terugtocht verliep aanvankelijk voorspoedig maar in de loop van de dag nam de wind in kracht toe en met name het laatste deel was wind tegen.   Dat betekende dat niet iedereen voor sluiting van de laatste controlepost binnen was. Desalniettemin constateerde het Deventer Dagblad ging idereen tevreden en goed gemutst naar huis. 

In Vroomshoop waren vanaf de Puntkolk 70 mensen vertrokken. Elf van hen waren naar Lemelerveld op en neer gereden, dertien schaatsenrijders hadden een retour Raalte gereden en 43 personen  reden naar Deventer en terug. Zij werden alle bij naam genoemd in Twentsche Courant van 8 februari 1954, als hadden ze de Elfstedentocht gereden.

De organisatie nam zich voor bij een eventueel batig saldo een 'ijswegenwacht' tussen Deventer en Vroomshoop in het leven te roepen die als doel zou krijgen de diverse trajecten in de toekomst  te verkennen op betrouwbaarheid.  Op 8 februari plaatste het Comité een advertentie in de Deventer Dagblad waarin werd aangegeven, dat degenen die waren gestart aan de Snippeling, de medaille konden afhalen   op zaterdag 20 februari tussen 12 en 13 bij de kalkfabriek en tussen 16-17 uur bij café Floors aan de Brink. De advertentie besluit met : 'Het comité verzoekt ter vermijding van veel administratie hiervan wel gebruik te maken.' Of er een ijswegenwacht tot stand is gekomen is niet bekend. Waarschijnlijk heeft het comité bij vorst telefonisch informatie ingewonnen bij verschillende mensen in Raalte, Lemelerveld en Vroomshoop  omtrent de staat van het ijs.

Het comité Sallandtocht schreef in 1955 de tocht twee maal uit, eerst voor 27 februari en later voor 2 maart. Dooi gooide roet op het ijs. 

De tweede tocht werd over twee dagen gereden. Omdat het stuk tussen Deventer en Raalte nog niet betrouwbaar werd verklaard, konden mensen op zaterdag 4  februari wel al starten in Rallte, Lemelerveld of Vroomshoop. Ruim 100 schaatsers maakten hiervan gebruik.

De tocht op zondag 5 februari 1956 startte in miezerige omstandigheden. Dat verklaart wellicht dat er minder deelnemers waren dat bij de eerste tocht in 1954. Ook het ijs kende dus zwakke stukken. Het comité zag zich genoodzaakt twee 'wandel' stukken van elk een kilometer in te lassen tussen Deventer en Raalte. Dit werd met waarschuwingsborden aangegeven.  Kinderen en volwassenen hielden zich hier goed. Enkele geoefende schaatsers reden toch door.  Annie van Heerde uit Twello en Tonnie Bakker uit Deventer, beiden 8 jaar deden over de 32 km  naar Raalte v.v. 6 uur, maar zij kwamen trots aan bij de finish aan de Snippeling. Ruim 100 deelnemers reden de 90 km, waaronder één dame, mevrouw A. Bugter- Groters uit Deventer. Al met al werd ook de tweede tocht door zowel de organisatie als deelnemers als succesvol ervaren.

Cröddenbrugtocht

1982 is het laatste jaar dat Comité Sallandtocht actief is. De situatie op het traject is inmiddels drastisch veranderd. In Raalte is na 1963 een dam gelegd in het Overijssels kanaal. Het traject Deventer - Raalte wordt nauwelijks meer gebruikt voor de scheepvaart. 

De draad van het Comité Sallandtocht wordt in 1985 opgepakt door de organisatie Sportief Oost-Nederland uit Schalkhaar. Oprichter en drijvende kracht achter sportief Oost-Nederland is Piet van Oosterom, die in 1979 was komen wonen op camping De Cröddenbrug van Jan (en Theo) Hagen. De camping is vernoemd naar de Cröddenbrug over het Overijssels Kanaal en in de weg Schalkhaar - Lettele. Piet Oosterom is een begeesterd schaatser en met zijn kinderen schaats hij graag op het Overijssels Kanaal. Met zijn kinderen en hun vriendjes en vriendinnetjes verkent hij verschillende bevroren kolken. Begin jaren tachtig van de vorige eeuw organiseertVan Oosterom met zijn Schaatskomitee 'Sportief 'Schalkhaar rondentochten op de Douwelerkolk ten westen van het Overijssels Kanaal en tussen de Snippelingbrug en de Cröddenbrug.  Mede omdat initiatieven van het oude Comité Sallandtocht uitblijven, organiseert Schaatskomitee 'Sportief' Schalkhaar de tocht naar Raalte en terug. 

Organisatie: Schaatskomitee 'Sportief' Schalkhaar, later Sportief-Oost-Nederland

Route: vanaf de Cröddenbrug over het Overijssels Kanaal naar Raalte  tot de IJsbaan van Raalte. Deze route is heen en terug 25 km.

 

 

De volgende medailles werden uitgereikt na het voltooien van de Cröddenbrugtocht.

De eerste tocht in 1954 was meteen een groot succes met 1.100 deelnemers. In Deventer werd gestart net ten noorden van de brug bij de Snippeling gestart. Het ijs was redelijk goed. Alleen het stuk tussen Raalte en Heeten was moeilijk berijdbaar, omdat daar in het begin van de vorstperiode nog een boot door was gevaren. Men kon om half negen al van start, maar een groep van zo'n 150 personen, waaronder vier dames, vertrokken voor hun tocht naar Vroomshoop. De snelsten deden er twee uur over, anderen tot drie uur. Bij de sluis in Hankate moest men klunen. Om 11.00 uur gaf de voorzitter het startschot aan meer dan 500 schaatsers die op naar Raalte gingen of naar Lemelerveld. Tot een uur of twee starten er nog groepjes of individuen.

De terugtocht verliep aanvankelijk voorspoedig maar in de loop van de dag nam de wind in kracht toe en met name het laatste deel was wind tegen.   Dat betekende dat niet iedereen voor sluiting van de laatste controlepost binnen was. Desalniettemin constateerde het Deventer Dagblad ging idereen tevreden en goed gemutst naar huis. 

In Vroomshoop waren vanaf de Puntkolk 70 mensen vertrokken. Elf van hen waren naar Lemelerveld op en neer gereden, dertien schaatsenrijders hadden een retour Raalte gereden en 43 personen  reden naar Deventer en terug. Zij werden alle bij naam genoemd in Twentsche Courant van 8 februari 1954, als hadden ze de Elfstedentocht gereden.

De organisatie nam zich voor bij een eventueel batig saldo een 'ijswegenwacht' tussen Deventer en Vroomshoop in het leven te roepen die als doel zou krijgen de diverse trajecten in de toekomst  te verkennen op betrouwbaarheid.  Op 8 februari plaatste het Comité een advertentie in de Deventer Dagblad waarin werd aangegeven, dat degenen die waren gestart aan de Snippeling, de medaille konden afhalen   op zaterdag 20 februari tussen 12 en 13 bij de kalkfabriek en tussen 16-17 uur bij café Floors aan de Brink. De advertentie besluit met : 'Het comité verzoekt ter vermijding van veel administratie hiervan wel gebruik te maken.' Of er een ijswegenwacht tot stand is gekomen is niet bekend. Waarschijnlijk heeft het comité bij vorst telefonisch informatie ingewonnen bij verschillende mensen in Raalte, Lemelerveld en Vroomshoop  omtrent de staat van het ijs.

Het comité Sallandtocht schreef in 1955 de tocht twee maal uit, eerst voor 27 februari en later voor 2 maart. Dooi gooide roet op het ijs. 

De tweede tocht werd over twee dagen gereden. Omdat het stuk tussen Deventer en Raalte nog niet betrouwbaar werd verklaard, konden mensen op zaterdag 4  februari wel al starten in Rallte, Lemelerveld of Vroomshoop. Ruim 100 schaatsers maakten hiervan gebruik.

De tocht op zondag 5 februari 1956 startte in miezerige omstandigheden. Dat verklaart wellicht dat er minder deelnemers waren dat bij de eerste tocht in 1954. Ook het ijs kende dus zwakke stukken. Het comité zag zich genoodzaakt twee 'wandel' stukken van elk een kilometer in te lassen tussen Deventer en Raalte. Dit werd met waarschuwingsborden aangegeven.  Kinderen en volwassenen hielden zich hier goed. Enkele geoefende schaatsers reden toch door.  Annie van Heerde uit Twello en Tonnie Bakker uit Deventer, beiden 8 jaar deden over de 32 km  naar Raalte v.v. 6 uur, maar zij kwamen trots aan bij de finish aan de Snippeling. Ruim 100 deelnemers reden de 90 km, waaronder één dame, mevrouw A. Bugter- Groters uit Deventer. Al met al werd ook de tweede tocht door zowel de organisatie als deelnemers als succesvol ervaren.

De stempelkaart uit 1986 is nog door de creatieve Piet van Oosterom zelf ontworpen. In 1991 werd de officiële KNSB/AEGON stempelkaart gebruikt.

 

Tot 1987 was de Cröddenbrugtocht een 'zwarte' tocht, zonder toestemming van de KNSB. De lustrummedaille 1987 is gemaakt nadat Sportief Oost-Nederland lid was geworden van de KNSB. De medaille is ontworpen door de dochter van Piet van Oosterom, de initiatiefnemer van de Cröddenbrugtocht. De medaille laat de brug zien voor 1960 toen het nog een vlotbrug was, en na 1960 als ophaalbrug. 

Rondentocht Douwelerkolk

Organisatie: Schaatscomité Schalkhaar, de voorganger van IJsclub Sportief Oost-Nederland

Route: uitgezette ronde op de Douwelerkolk (ten zuidoosten van Schalkhaar), er kan een rondje van 1,5 km worden uitgezet, maar meestal was het kleiner 

Het tochtje was vooral populair bij kinderen en hun ouders.
Na afloop van de tocht in 1986 kwam de organisatie tot de ontdekking dat de medailleleverancier geen schaatsmedailles had opgestuurd, maar zwemmedailles. De later geleverde schaatsmedailles zijn aan de deelnemers alsnog nagestuurd.