Hollands Merendistrict
Het Hollands Merendistrict werd opgericht op 28 december1940. In 1941 en 1942 organiseerde het een aantal tochten met diverse afstanden (35-100km). Het Merendistrict bestreek ruwweg het gebied tussen De Kaag, de Woerdensche Verlaat en de Rijn.
Vanaf 1946 ontwikkelde het Hollands Merendistrict plannen voor een hele reeks van tochten, te weten de Molentochten (15-20-30-50 en 70km), de Merentochten (20-40-50-60-90km), de 3-Provinciëntocht (50km), de Bloemenstad-Sleutelstad tocht (Aalsmeer-Leiden, 70km) en de 17-dorpentocht (125km), die afhankelijk van de condities en de mogelijkheden georganiseerd zouden worden. Al die tochten hebben ook daadwerkelijk plaatsgevonden, helaas met uitzondering van de 17-dorpentocht die de Zuid-Hollandse tegenhanger van de Elfstedentocht had moeten worden.
Voor het voltooien van de diverse tochten na 1946 zijn diverse prachtige medailles toegekend.
Bloemenstad-Sleutelstadtocht
Drie Provinciëntocht
Jeugdtocht
Jubileumrit 1953-1954
Merentocht
Molentocht
Westeindertocht
Het Hollands Merendistrict organiseerde ook wedstrijden.
In 1966 veranderde het aantal deelnemende IJsclubs in het Merendistrict.
Door het oprichten van het district Aar en Amstel verlieten de IJsclubs van Ter Aar, Nieuwkoop en Noorden het Merendistrict. De samenwerking om de toertochten over 4 meren te organiseren werd tevens onmogelijk door de dagelijks frequente kerosinevaart naar Schiphol over de Braassemermeer naar de Ringvaart.
Doordat de IJsclubs aan de Westeinder plassen zich weer aansloten bij de IJsbond Hollandsch Noorderkwatier bleven er nog maar 5 verenigingen over in het Merendistrict, t.w.
Roelofarensveen
Oud Ade
Hoogmade
Rijpwetering
de Kaag, rond 1990 hebben de IJsclub van Warmond en Leiderdorp zich aangesloten.
Op 24 maart 1980 is het Merendistrict een Stichting geworden.
En enveloppe en zakjes waarin de medaille werd verzonden.
De uitreiking van de medailles
Van 1941 tot zeker 1956 werd de rijkaart bij de finish afgestempeld en de rijder had tevoren zijn naam en adres op de rijkaart geschreven.
Het aantal volbrachte tochten per afstand en soort werden geteld en de medailles besteld, zodat ergens in april/mei de medailles naar het huisadres werden gezonden.
Voor de gezinsleden van de secretaris een zeer belastende taak. Met de toename van het aantal deelnemers, maar ook het verruimen van het aantal startplaatsen ging met over op het direct uitreiken van de medaille. Dus niet meer achteraf bestellen!
Alle startplaatsen moesten dus ruim worden voorzien van medailles. Dat ging niet altijd goed. Zodat op een willekeurige dag diverse medailles werden uitgereikt voor 1 afstand. Soms zijn er ook verschillende soorten medailles op dezelfde dag uitgereikt. Op de oude bestellijsten, in het archief van het Merendistrict, zie je ook veel soorten medailles in één bestelling, om aan de vraag te voldoen.
Vanaf 1997 zijn er geen de Molen - en Merentochten geweest. De complete voorraad medailles is opgeslagen in het clubgebouw van de IJsclub Warmond.
Zeker een 50 plastic emmers met de medailles, zonder datum uiteraard. Alle soorten zitten erin, nog besteld zelfs in de jaren "70.
Dat is geld en die medailles moeten op, zodra het mogelijk is. Naar verwachting komen er voor sommige tochten geen nieuwe modellen medailles voordat de oude voorraad op is.
Wanneer het een keer echt gaat vriezen, is het onder de huidige omstandigheden ingewikkeld om een tocht te organiseren.
Het bestuur van het Merendistrict heeft te maken met zeer aangescherpte vergunningen door de plaatselijke overheid.
Er moet veel ruimte komen, de weilanden dus, waar de auto's kunnen worden geparkeerd. De smalle wegen in dorpen en in de polder moeten vrij zijn voor alle hulpdiensten. Dat is in de periodes met dun ijs, zonder tochten al vaak een probleem geweest.