Sprint

algemeen

Het Nederlands kampioenschap sprint (meestal afgekort tot NK sprint) is een jaarlijks gehouden schaatskampioenschap. De eerste editie voor de mannen werd gehouden in 1969 en sinds 1983 rijden ook de vrouwen een NK sprint. Het toernooi wordt meestal in januari gehouden en gaat over vier afstanden: zowel de 500 als de 1000 meter wordt tweemaal gereden.

Het toernooi wordt meestal gebruikt als kwalificatietoernooi voor het WK Sprint. Kwalificatie voor het NK sprint kan op haar beurt onder andere via de Utrecht City Bokaal en de VPZ Sprintcup worden verdiend.

Nederlandse kampioenschappen mannen

Het Nederlands kampioenschap sprint (meestal afgekort tot NK sprint) is een jaarlijks gehouden schaatskampioenschap. De eerste editie voor de mannen werd gehouden in 1969 en sinds 1983 rijden ook de vrouwen een NK sprint. Het toernooi wordt meestal in januari gehouden en gaat over vier afstanden: zowel de 500 als de 1000 meter wordt tweemaal gereden.

Het toernooi wordt meestal gebruikt als kwalificatietoernooi voor het WK Sprint. Kwalificatie voor het NK sprint kan op haar beurt onder andere via de Utrecht City Bokaal en de VPZ Sprintcup worden verdiend.

Voor de historie van alle medaillewinnaars vanaf 1969 klik hier voor het eindklassement.

Nederlandse kampioenschappen vrouwen

Het Nederlands kampioenschap sprint (meestal afgekort tot NK sprint) is een jaarlijks gehouden schaatskampioenschap. De eerste editie voor de mannen werd gehouden in 1969 en sinds 1983 rijden ook de vrouwen een NK sprint. Het toernooi wordt meestal in januari gehouden en gaat over vier afstanden: zowel de 500 als de 1000 meter wordt tweemaal gereden.

Het toernooi wordt meestal gebruikt als kwalificatietoernooi voor het WK Sprint. Kwalificatie voor het NK sprint kan op haar beurt onder andere via de Utrecht City Bokaal en de VPZ Sprintcup worden verdiend.

Voor de historie van alle medaillewinnaressen vanaf 1983 klik hier voor het eindklassement.

Europesche kampioenschappen sprint

8 juni 2016 – De EK op de langebaan krijgen een nieuwe opzet, zo is woensdag besloten tijdens het congres van de internationale schaatsunie ISU in Dubrovnik. De EK Sprint en de EK Afstanden komen nieuw op de kalender.

De EK Allround en de EK Sprint worden in de jaren voor en na de Olympische Winterspelen als een gecombineerd evenement van drie dagen gehouden. In de andere jaren staan de EK Afstanden op het menu.

Tijdens een sprintkampioenschap worden er vier afstanden gereden, tweemaal een 500 meter en tweemaal een 1000 meter. De schaatser met de minste totaalpunten is de winnaar van het kampioenschap

Het eerste EK sprint wordt gehouden in ijsstadion Thialf, Heerenveen Nederland, op 6,7 en 8 Januari 2017.

Nederlandse successen op de Europese sprintkampioenschappen:

Mannen

2017    Heerenveen                  Goud                   Zilver                      Brons

                                                Kai Verbeij           Kjeld Nuis

Vrouwen

2017                                                                    Jorien ter Mors

Wereld kampioenschappen mannen

De Internationale Schaatsunie (ISU, International Skating Union) organiseert sinds 1970 de wereldkampioenschappen schaatsen sprint voor mannen en vrouwen. De eerste twee jaren waren een test voor de ISU en had het kampioenschap ISU sprint kampioenschap als naam. Vanaf 1972 werd de titelstrijd Wereldkampioenschap sprint genoemd. De edities 1970 en 1971 werden achteraf wel als officiële wereldkampioenschappen sprint gekwalificeerd.

Tijdens een sprintkampioenschap worden er vier afstanden gereden, tweemaal een 500 meter en tweemaal een 1000 meter. De schaatser met de minste totaalpunten is de winnaar van het kampioenschap. Tot en met 1986 gold de regel dat diegene die drie van de vier afstanden wist te winnen de wereldkampioen was. Na een sportieve wanvertoning van Rolf Falk-Larssentijdens het wereldkampioenschap allround in 1983 is deze drie-uit-vier-regel in de zomer van 1986 geschrapt uit de reglementen en kan een schaatser alleen nog maar kampioen worden met de minste totaalpunten.

Voor de historie van alle medaillewinnaars vanaf 1982 klik hier voor het eindklassement.

Wereldkampioenschappen vrouwen

De Internationale Schaatsunie (ISU, International Skating Union) organiseert sinds 1970 de wereldkampioenschappen schaatsen sprint voor mannen en vrouwen. De eerste twee jaren waren een test voor de ISU en had het kampioenschap ISU sprint kampioenschap als naam. Vanaf 1972 werd de titelstrijd Wereldkampioenschap sprint genoemd. De edities 1970 en 1971 werden achteraf wel als officiële wereldkampioenschappen sprint gekwalificeerd

Tijdens een sprintkampioenschap worden er vier afstanden gereden, tweemaal een 500 meter en tweemaal een 1000 meter. De schaatsster met de minste totaalpunten is de winnaar van het kampioenschap. Tot en met 1986 gold de regel dat diegene die drie van de vier afstanden wist te winnen de wereldkampioen was. Eenmaal werd een schaatsster kampioen op basis van deze regel. In 1985 viel Christa Rothenburger op de derde afstand, maar ze won de overige drie afstanden met ruime voorsprong. Na een sportieve wanvertoning van Rolf Falk-Larssen tijdens het wereldkampioenschap allround in 1983 is deze drie-uit-vier-regel in de zomer van 1986 geschrapt uit de reglementen en wordt een schaatsster alleen nog maar winnaar worden met de minste totaalpunten.

Voor de historie van alle medaillewinnaressen vanaf 1970 klik hier voor het eindklassement.

Bronvermelding

Wikipedia