Schoonrijden

Algemeen

Het schoonrijden geldt als de oudste schaatsdiscipline in Nederland. Kenmerkend voor het schoonrijden is dat het een vooruit gerichte schaatsbeweging is, waarbij de rijder niet zo zeer snelheid ontwikkelt, maar meer in stijl lange, brede slagen maakt.

Schoonrijden is een officiële schaatsdiscipline. Het wordt zowel recreatief als in wedstrijdverband beoefend. Niet de snelheid, maar de sierlijkheid van het rijden staat centraal. Het berust er enkel op dat de rijder in mooie grote bogen en in een vloeiende lijn zich voorwaarts beweegt. In tegenstelling tot het kunstrijden, mogen bij het schoonrijden geen sprongen worden gemaakt. 

Voor bekende Nederlandse schoonrijd(st)ers klik hier.

Geschiedenis

Op 16e en en 17e eeuwse wintergezichten zijn vaak schaatsers te zien die rechtop rijden en vaak overhellen op de buitenkant van het ijzer. Met deze vorm van schaatsen wil de schaatser indruk maken op zijn omgeving. Soms is hij ook fraai gekleed. Aangenomen wordt dat de schaatser met deze stijl van schaatsen wil laten zien dat hij vermogend is. De beweging moet vloeiend zijn en op het oog geen inspanning kosten. In de 18e  eeuw krijgt deze typisch Hollandse slag in Duitsland de naam ‘Holländern’, terwijl de Engelsen spraken van ‘the Dutch roll’. 

Pas in het laatste kwart van de 19e eeuw vindt reglementering van de slag plaats als vanaf 1870 het schoonrijden ook wedstrijdsport wordt. Aanvankelijk rijdt men wedstrijden met behulp van lokale reglementen. In december 1892 werd het eerste landelijke reglement vastgesteld binnen de KNSB.

De techniek van het Schoonrijden

De schoonrijslag lijkt veel op de langebaanslag. Men zet recht in om vervolgens een buitenwaartse bocht te maken. Halverwege de bocht moet men weer recht op komen zodat er een overgang komt van de buitenwaartse naar een binnenwaartse bocht. Als het standbeen ongeveer evenwijdig is aan de rijrichting, wordt met het andere been ingezet. De overgang van de buitenwaartse boog naar de binnenwaartse boog noemt men de kantwisseling. Zie bijgevoegde schematisch indeling van de slag Het schoonrijden wordt alleen in Nederland beoefend.

De landelijke vereniging van Schoonrijders

Het schoonrijden vormt een van de schaatsdisciplines van de KNSB. Het sectiebestuur schoonrijden, die verantwoordelijk is voor het organiseren van wedstrijden wordt gevormd door het bestuur van de Landelijke Vereniging van Schoonrijders (LVS). De LVS is in december 1946 opgericht, nadat lang onduidelijk was hoe de belangen van de schoonrijders binnen de naoorlogse KNSB geregeld zou worden.

Momenteel heeft de LVS zo’n 230 leden en 30 donateurs. Er wordt in twee klassen wedstrijd gereden. De Hoofdklasse bestaat uit 8 mannen en 8 vrouwen, die en solo rijden en in paren. De rest van de wedstrijdrijders in klasse A. Sinds kort worden eer ook wedstrijden gehouden met groepen van zes personen: bij voorkeur drie vrouwen en drie mannen. Er  zijn circa 45 wedstrijdrijders.

Meer informatie op de website van de LSV:  www.schoonrijden.nu

Wedstrijden

Het solorijden bestaat uit het rijden van een baan van 100 meter, heen en terug.

Het paarrijden gebeurt ook op een baan van 100 m, maar kent drie figuren: a) hand in hand, b) kruislings, en c) achter elkaar.

Ook het groepsrijden kent drie figuren: a) allen aan een stok (vrouwen links, heren rechts), b) het weven van drie paren achter elkaar, en c) het synchroon rijden van drie paren achter elkaar.