Diederik Johannes Bastmeijer

Beschrijving

Diederik Johannes is een zoon van de gelijknamige smid en schaatsenmaker Bastmeijer. In november 1887 koopt hij op 25-jarige leeftijd een smederij in Woerden, aan de Voorstraat zz nr. 90. Later koopt hij aan de overzijde het pand op nr. 95, waar ook de smederij wordt gevestigd. De achterkant grenst aan de Oude Rijn. Over de breedte van het pand staat geschreven: ‘Grof, Hoef en Kachelsmederij, D.J. Bastmeijer.’

In het pand aan de zuidzijde wordt nu de winkel gevestigd.

Bastmeijer maakt zelf schaatsen. Eerst krulschaatsen met een korte hak en een hoge, nogal steil oplopende en vaak doorgedraaide krul. De houten worden geleverd door de wagenmaker Daan Smit. De houten hebben twee riemgaten en zijn recht van vorm. Rond 1910-1912 werkt Cees Schakel (1878), zoon van Cornelis Schakel uit Polsbroekerdam, die ook schaatsen maakte, bij hem als knecht.

Vanaf 1915 worden er ook zwierschaatsen gemaakt. Bastmeijer gebruikt voor het schaatsenmaken altijd Zweeds ijzer waar hij het staal op welde. Hij is een uitstekend vakman. Zijn zoon, Jan Bastmeijer (1901), werkt al op jonge leeftijd in de smederij. Hij helpt zijn vader met het schaatsenmaken en het schaatsenslijpen op de zandsteen. Jan maakt graag schoonrijschaatsen uit verenstaal, maar zijn vader vindt dat maar niks. Een goede schaatsschenkel wordt volgens zijn vader geweld met ijzer en staal.

Als jongen komt Jan Bastmeijer op het ijs eens ten val. Hij komt net met zijn hoofd op de krul van de schaats van een ander terecht, waardoor zijn leven lang een litteken van de snee vlak boven de wenkbrauw zichtbaar blijft.

Jan Bastmeijer neemt later de zaak van zijn vader over. Voor de Tweede Wereldoorlog vervangt hij het eerder genoemde opschrift door: ‘Van ouds komt hier gereed goed werk voor kunst gesmeed. J. Bastmeijer.’

Aangezien Jan Bastmeijer drie dochters heeft, is er geen opvolger en wordt het pand later verhuurd aan een fotograaf.

Bron

Van Glis tot Klapschaats, 2001

Produktie