W.H. Taconis jr.

 

Wijnout Hendrik Taconis jr. (geboren: Heerenveen 4-7-1888, overleden.: Leiden 5-12-1986)

Zoon van Wijnout Hendrik Taconis (1856), die deelnemer was aan het eerste NK in Slikkerveer in 1887. Ook zijn kinderen Elly, Annie en Wijnout waren verdienstelijke schaatsers en komen we tegen in wedstrijduitslagen. Een echte schaatsfamilie dus, waarbij we drie generaties Wijnout Hendrik Taconis tegenkomen en waarbij zijn dochters als pioniers gelden in het Nederlandse damesschaatsen. In 1920 verhuisde het gezin naar Amsterdam.

Wijnout was deelnemer aan het NK van 1912 in Leeuwarden, waar hij alleen de eerste dag meedoet. Hij werd op de 500 meter en op de 5000 meter tweede. Ook op het NK van 1917 doet hij alleen op de eerste dag mee. Zijn loopbaan als actieve schaatser was van 1907 tot 1929. Al in 1910 gaat hij naar Davos om daar te kunnen trainen en in 1911 deed hij mee aan het EK en WK, beide in Noorwegen. In 1912 werd hij kampioen van Groningen en in 1917 en 1922 was hij eerste in het kampioenschap van Friesland.

Hij was één van de oprichters in 1929 van de NVBHS, waar hij o.a. de trainingen verzorgt op de Linnaeus kunstijsbaan. In 1945 werd hij voorzitter van deze NVBHS. Een jaar eerder is hij, samen met H. Jalving, samensteller van het boekje “Handleiding voor het hardrijden op de schaats”, dat als NVBHS-uitgave verschijnt. In 1949 werd hij benoemd tot erelid van diezelfde NVBHS. Na de Tweede wereldoorlog was hij jarenlang lid van de technische commissie van de KNSB en was hij van 1955 tot 1965 lid van de recordcommissie van de KNSB..

Van beroep was hij gymnastiekleraar. In zijn vrije tijd hield hij zich bezig met de schilderkunst.