Jan Harke Bakker
Jan Harke Bakker (geboren.: Ruischerbrug, 30-1-1893, overleden.: Delfzijl 4-3-1975).
Hij was actief als wedstrijdrijder op de schaats van 1914 tot 1924. Met name op de lange afstanden behaalde hij vele prijzen. Hij behoorde daarmee 10 jaar lang tot de beste langebaan schaatsers van Nederland.
In 1919 trouwde hij en verhuisde hij naar Spijk (Groningen), de woonplaats van zijn vrouw. Jan Bakker was landbouwer van beroep.
De Nederlandse kampioenschappen schaatsen allround 1914-1922
Hij nam drie keer deel aan het Nederlands kampioenschap schaatsen allround.
In 1914 werd hij in Zwolle 2e nadat hij op alle vier de afstanden 2e was geworden.
In 1917 werd hij in Veendam Nederlands kampioen.
Daarvoor kreeg hij een grote gouden medaille van de Nederlandse Schaatsenrijders Bond en een zilveren medaille van Koningin Wilhemina.
In 1919 deed Jan Bakker niet mee.
Op het Nederlands kampioenschap schaatsen allround van 1922 in Groningen behaalde hij de tweede plek, ondanks een val op de 500 meter. Hij hoorde dus bijna 10 jaar lang tot de beste langebaan schaatsers van Nederland.
Provinciaal Gelders kampioen 1924
Op 8 januari 1924 werd Jan Harke Bakker in Zutphen 'Provinciaal Gelders Kampioen'.
Na 1924 zijn er geen uitslagen van wedstrijden bekend waar hij prijzen won.
Elstedentocht 1929
In 1929 reed hij de Elfstedentocht en verkreeg het elfstedenkruisje. Hij deed mee aan de wedstrijd en finishte na ruim 11 uur schaatsen als 20e op 3 minuten en 18 seconden na de winnaar Karst Leemburg.
Volgens zijn kleinzoon, Jan Bakker, vond hij die tocht zo zwaar dat hij na afloop zijn Hagen noren in de hoek van de woonkamer gooide en dat hij daarna nooit meer heeft geschaatst.
Hoge noren
De schaatsen waarop Jan Harke Bakker zijn wedstrijden reed zijn bewaard gebleven. Het zijn noren die gemaakt zijn door de firma L.H.Hagen&Co uit Christiania (Oslo sinds 1924), Noorwegen. Deze firma maakte schaatsen tussen ca.1860 en 1920.
