Marianne Timmer

Top schaatster langebaan 1997-2008

Maria Aaltje (Marianne) Timmer, (Hoogezand-Sappemeer, 3 oktober 1974) is een voormalig Nederlandse schaatsster met als bijnaam 'Timmertje'. Ze was gespecialiseerd in de 500, 1000 en in het begin van haar carrière ook in de 1500 meter. Tegenwoordig is ze coach bij Team Continu.

Timmer brak door tijdens het WK voor junioren in 1994 waar ze brons haalde. In de jaren die daarop volgden specialiseerde zij zich op de korte afstanden en schreef ze geschiedenis door als eerste Nederlandse schaatser op twee verschillende Olympische Winterspelen goud te winnen. Op beide Spelen gebeurde dat op 19 februari, de sterfdatum van haar beste vriendin Renske Vellinga ten tijde van de Olympische Winterspelen 1994 in Lillehammer.

Op 21 januari 2008 maakte Timmer bekend haar contract bij DSB te willen verlengen tot de Winterspelen van 2010 in Vancouver. Hierover was ze in onderhandeling met DSB-directeur Toon Gerbrands en is officieel bekrachtigd op 21 februari 2008. In mei 2010 besloten Timmer, Annette Gerritsen en Margot Boer weg te gaan bij Control en een eigen ploeg te starten. De sponsor van deze ploeg werd Liga, vandaar de naam van de ploeg, Team Liga. Nadat Timmer op 28 december 2010 bekendmaakte te stoppen met de schaatssport gaf ze aan wel bij dit team betrokken te willen blijven, aangezien zij degene is die het initiatief tot het starten van het team heeft genomen. Tijdens het Wereldkampioenschap schaatsen sprint 2011 in Heerenveen nam Timmer op 22 januari 2011 officieel afscheid. Daarbij werd ze benoemd tot erelid van de KNSB.

Nagano 1998

Timmer won in 1998 de gouden medaille op de 1000 en de 1500 meter bij de Olympische Winterspelen in het Japanse Nagano. Ze versloeg Chris Witty op de 1000 meter en de onverslaanbaar geachte Gunda Niemann op de 1500 meter. 'Timmertje, Timmertje, wat ga je doen?' riep Studio Sport-commentator Frank Snoeks, wat Timmer de bijnaam 'Timmertje' opleverde.

Salt Lake City 2002

In 2002 tijdens de Olympische Winterspelen in Salt Lake City behaalde Timmer een achtste plaats op de 500 meter, een vierde plaats op de 1000 en een 21ste plaats op de 1500 meter.

Nagano 2004

Op 18 januari 2004 werd Marianne Timmer in Nagano wereldkampioen sprint, als eerste Nederlandse vrouw in de schaatsgeschiedenis. Op dit kampioenschap wist ze geen afstand te winnen, maar ze was wel de meest constante schaatsster, met drie derde plaatsen en één vierde.

Turijn 2006

Bij de Nederlandse afstandskampioenschappen (tevens kwalificatietoernooi) wist Timmer zich te plaatsen voor de Olympische 500 meter en de 1000 meter, via respectievelijk een eerste en een tweede plaats. Op de 500 meter (14 februari) werd ze in Turijn echter vanwege valse starts gediskwalificeerd. Een week later (19 februari) won ze verrassend de gouden medaille op de 1000 meter, door de favorieten Cindy Klassen en Anni Friesinger met minimaal verschil te verslaan. Door dit resultaat mocht ze tevens starten op de 1500 meter, waar ze veertiende werd.

Seizoen 2009/2010

Op 13 november 2009 brak Marianne Timmer tijdens een val haar hielbeen op meerdere plaatsen[5]. Dit gebeurde op de 500 meter sprint bij de World Cup wedstrijden in Heerenveen. Ze moest hierna 12 weken rust houden[6], echter, op 21 december 2009 werkte ze al een lichte training af in Thialf.

Tijdens het AKT II stond Marianne Timmer weer in wedstrijdverband op het ijs. Zij wist zich echter niet te plaatsen voor Vancouver 2010.

Seizoen 2010/2011

Tijdens het NK Afstanden 2011 in Thialf reed Timmer de derde tijd op de 500 meter in de eerste omloop. Bij de tweede omloop reed ze tegen Marrit Leenstra en viel zij in de eerste binnenbocht. Dankzij de tijd in haar eerste omloop plaatste Timmer zich op 36-jarige leeftijd opnieuw voor de wereldbekerwedstrijden. Op de 1000 meter een dag later werd ze slechts tiende.

Op 19 november 2010 presenteerde Timmer haar biografie Timmertje, Timmertje wat ga je doen?.

Na een tegenvallende 500 meter trok zij zich op 27 december 2010 terug van de NK Sprint. Een dag later maakte zij bekend met onmiddellijke ingang te stoppen met wedstrijdschaatsen. Op 22 januari 2011, de eerste dag van het WK Sprint in Thialf, werd Timmer benoemd tot Erelid van de KNSB.

In 2010 verscheen tevens haar biografie op de markt, geschreven door Telegraaf-journalist Frank Woestenburg.

Overige resultaten

Timmer is een recordaantal keren Nederlands sprintkampioen geworden, namelijk tien keer (1997, 1998, 1999, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008). Op de Nederlandse afstandskampioenschappen haalde ze in totaal 13 gouden, 14 zilveren en 3 bronzen medailles op 500, 1000 en 1500 meter.

Bronvermelding

1. Wikipedia