Max Tetzner

Nederlands kampioen hardrijden op de schaats, lange baan in 1919 en 1922

Max Robert Dietrich (Max, 25 sept.1896, Groningen; overl.7 jan.1932 , Amsterdam) was de Nederlandse kampioen hardrijden op de schaats, lange baan in 1919 en 1922. Daarmee won hij als eerste de Van Heloma plaquette van de KNSB.

De van Heloma-plaquette is een wisselprijs, die tweemaal achtereen of driemaal in het geheel op vier afstanden respectievelijk driemaal achtereen of viermaal in het geheel op drie afstanden moet worden gewonnen om blijvend bezit te worden.

In 1922 werd de van Heloma-plaquette dus eigendom als je twee maal achtereen Nederlands kampioen werd, ongeacht het aantal overwinningen. Tetzner was de eerste, en enige, die op grond van deze regel ooit deze trofee won.

Max Tetzner was niet alleen een goed schaatser maar ook een goede voetballer. Hij speelde 3x mee met het Nederlands voetval elftal in de periode 1921-1922.
In de koude winter van 1929 met vier andere voetballers van zijn Be Quick Groningen op de Elfstedentocht. Die vier anderen waren zijn broer Hans, Evert van Linge, Harry Rodermond en Herman Legger. In de barre tocht op 12 februari haalden de vijf het einde. Ze waren 's ochtends om zes uur gestart en gingen om veertien minuten voor middernacht over de finish. Slechts weinigen haalden de fimish. Bij Evert van Linge moest een stukje bevroren teen worden afgezet (door Hans, hij was arts). De schaatsende voetballers van Be Quick waren in 1920 op een overtuigende manier kampioen van Nederland geworden.
De broers Max en Hans waren de zonen van de in Groningen bekende bloemist Tetzner op de Grote Markt bij het stadhuis.

Max Tetzner was ook een goed atleet en als tennisser haalde hij met zijn dubbelspelpartner Groeneveld eens de halve finale van het Nederlands kampioenschap.

Na zijn sucsesvolle sportloopbaan werd Max keel-, neus- en oorarts in Amsterdam waar ook zijn broer Hans als chirurg werkzaam was. Max overleed in 1932, veel te jong, op 36-jarige leeftijd aan een infectie aan een van zijn tenen. Antobiotica was er toen helaas nog niet.

Nederlands kampioenschap Hardrijden 1919

Op 8 en 9 februari 1919 werd het kampioenschap in Zwolle verreden. Max Tetzner werd kampioen doordat hij 3 van de 4 wedstrijden won! Op de 5000 m was hij gevallen.

 

Nederlands kampioenschap Hardrijden 1922

Op 3 en 4 december 1921 werd het kampioenschap van 1922 in Groningen verreden. Max Tetzner won daarbij diverse prijzen: de grote gouden medaille van Hare Majesteit, de grote kampioensmedaille en 4 kleine gouden  medailles.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Max Tetzner tijdens het nationaal kampioen schap 1922 in Groningen

Winnaar in St. Moritz in februari 1921

In de winter 1920-1921 was er in Nederland geen ijs. Op initiatief van de KNSB werd in februari 1921 tussen de beste Nederlandse en Zwitserse rijders gestreden te St Moritz om de Ëngadin-beker. Daarbij moest er gereden worden over de afstanden 750 m en 3000 m.
Max Tetzner werd eerste in respectievelijk 1 minutt en 15,2. seconde en 6 minuten en 8 seconden.

Bronvermelding

Frits Locher, 2018.
Samengesteld uit diverse documenten en informatie afkomstig van de familie Tetzner.