1963. “Ik was dolgelukkig, dat ik mee mocht doen”
De ijsclubs Enkhuizen en Eensgezindheid in Stavoren ontvingen tal van reacties op de historische tocht van 4 februari 1996. Vrijwel alle deelnemers waren het er over eens, dat ze deelgenomen hadden aan een unieke toertocht en veroordeelden de persberichten, waarin gesproken werd over complete chaos op het ijs.
"Wij hebben een fantastische dag gehad en vonden het een unieke ervaring. Wij willen u daarom hartelijk danken voor het organiseren van die tocht. In de media is sprake van chaos op het het ijs. Wij waren van ongeveer 10 uur 's ochtends tot 3 uur 's middags onder weg. We hebben daarbij niets gezien, dat het woord chaos rechtvaardigt.
Natuurlijk vormden de gebieden waar het ijs in het verleden gekruid heeft geringe moeilijkheden voor schaatsers. Iedere deelnemer heeft bewust die moeilijkheden geaccepteerd. Verder zijn juist die stukken bevroren gekruid ijs een bijzonder natuurverschijnsel, dat alleen in zo'n tocht van nabij bewonderd kan worden. Ons inziens is dat dus een attractie en zeker geen bezwaar voor het organiseren van zo'n tocht."
Prof. dr. if. R. Marissen, Born.
Dr. J. van de Woude en dr. N. Marissen, Kudelstaart.
ing. C.G.T. Uitermark, Amstelveen.
“We hebben erg genoten van heet begin van onze tocht op ’t ijzige IJsselmeer. Nog extra dank voor de mannen van de EHBO van Stavoren, die mij veilig in een rode open wagen met laadbak rond half twaalf na een val naar Enkhuizen hebben gebracht. ’t Gebeurde op ongeveer een derde van de route en ik brak mijn heup. ’t Had me achter mijn huis op de Boarne ook kunnen gebeuren. Ik heb de hele dag nog aan de organisatoren gedacht, omdat ze voor zo'n zware taak stonden.”
Roelfien Postma
"Terwijl Roelfien naar Enkhuizen werd gebracht ging ik terug naar Stavoren. Daar bleek hoezeer jullie door de menigte waren verrast. Ik kon zien hoe met de beperkte middelen alles werd gedaan om de route begaanbaar te houden en gewonden op te halen. Ik heb meegeleefd met jullie als organisatie. Het was in feite een prachtige tocht!"
John Snellenberg
"We hebben zondag een heel toffe dag gehad. We zijn in twee en een half uur heen en terug geschaatst en hebben veel lol gehad."
Groetjes,
Rens Zwiers, Monnickendam (10 jaar).
"Ik ben dolgelukkig dat de tocht is georganiseerd en dat ik hem heb mogen rijden. Ik heb onderweg alleen maar genoten. Wie denkt dat de oversteek van het IJsselmeer vergelijkbaar is met een rondje op de ijsbaan en wie midden op het IJsselmeer een koek-en-zopie verwacht, maakt grove beoordelingsfouten en moet zijn hand in eigen boezem steken!"
Gerard Bomhof, Rotterdam.
"De tocht was geen chaos! In de wintersport is het normaal dat dagelijks helicopters uitrukken. Daar is het een geaccepteerd verschijnsel. Bij 20.000 – 30.000 schaatsers is het mijns inziens ook normaal. Hulde voor de organisatie!"
José Geijsel, Ouderkerk aan de Amstel
"Door uw inzet hebben wij, met zovelen, een historische mooie tocht kunnen rijden. Het was zwaar maar goed te doen. Ik vind het enorm naïef om de IJsselmeertocht met een grachten- of poldertocht te vergelijken."
J. Dijkstra, Den Helder.
"Op het IJsselmeer strekte zich een vlakte met zwart ijs uit, die om de twee kilometer werd afgewisseld door een overgang. Daar moest de snelheid worden aangepast en was het voor de balans verstandig op twee schaatsen te glijden of soms als er wat sneeuw-ijs was een paar passen te doen. Natuurlijk waren er ook krachtpatsers of waaghalzen gezegend met een onnavolgbare balans, die door zulke stukken nog konden schaatsen of hardlopen. Midden op het meer - helaas zonder koek-en-zopie - slechts ijsschotsen als pittoresque zitplaats. Ik gebruikte ze als koude ondergrond om nog wat resten van mijn proviand te nuttigen."
Dirk IJtsma, Woerden.
"Takken in het ijs gaven de route aan en op sommige plaatsen leek het wel of de takken daadwerkelijk in het ijs vastgevroren waren, zulk 'takke-ijs'. De minder getrainden onder ons waren herkenbaar aan bebloede gezichten en angstige blikken in de ogen. Schotsen van halve meters hoog, schots en scheef opgestapeld, enorme destructieve krachten vinden hier plaats. Een enkeling gaat ervan uit dat de ijskwaliteit buiten de route beter is, maar moet dit bekopen met een nat pak. Gladde ijsmassa's werden afgewisseld door ijsmassa's, waarop een alpinist zich zeker thuis zou hebben gevoeld. Toch een schitterend schouwspel wat hier op de oude Zuiderzee te bezichtigen was."
Jeroen Ulle, Zaandam.
"Er zijn natuurlijk altijd idioten, die een schotsenplek in volle vaart invliegen, wat wij als krankzinnig ervoeren. Beter is het er een uur langer over te doen en voorzichtig te zijn op de plaatsen waar dat nodig is. Ook al kun je dan ook wel vallen. Wij hebben genoten van een zeer unieke tocht, want daar mag je toch wel van spreken als het 33 jaar geleden is dat hij voor het laatst is gereden."
Ria Bannink, Wierden.
“Ik wil u bedanken voor het uitschrijven van de schaatstocht Stavoren – Enkhuizen. Over de werkelijke organisatie ben ik zeer ontrevreden. Ik denk dat je gemakkelijk had kunnen inschatten, dat er zo’n mensen massa op deze tocht zou afkomen. Immers man had alleen maar ijs in het hoofd en dat je dan ook nog ‘ns over het IJsselmeer kon schaatsen…! U zult ongetwijfeld uw best hebben gedaan en bent inmiddels ook afgekamt in de media, zodat u wel weet hoe of wat.”
D. de Jong, Heerenveen
"De berichtgeving op de televisie en in de krant vonden we niet terecht. Want de mensen hielden zich niet altijd aan de route en velen waren te oud en ongetraind."
Thomas (bijna 14) en Bart (42) van den Berg, Enkhuizen.
"Het is laf om de schaatsers de schuld te geven van wat er zondag op het IJsselmeer is fout gegaan. De route was zeer slecht en summier aangegeven. De chaos is vooral een gevolg van de naïviteit van de organisatoren."
D. Egberts, Schellinkhout.
"Bij de vierde opeenhoping van schotsen moesten we weer klunen. Ik besloot niet in de rij stil te gaan staan, doch vlak ernaast een eigen weg te gaan. Op tien meter, en dus niet een kilometer, buiten de route zakte ik door het ijs. Tientallen schaatsenrijders hebben mij midden op het IJsselmeer voor mijn leven zien zwemmen. Enkele toerrijders konden me binnen een paar seconden weer op het ijs trekken."
Henk Bosma, Bovenkarspel.
"Iedereen zwaaien, lachen, joelen, maar ook emotionele gezichten van familieleden die hun dierbaren verwelkomden. Kapot waren ze, maar wat een prestatie! Want maak je dat nog wel eens mee: schaatsen over het IJsselmeer?"
Gladys Geene, Den Helder.
"Ik vond het zo'n fantastische toertocht, dat ik hem twee keer heb gereden."
A.J. Dieleman, Alkmaar.
"Te wilde rijders of kluners veroorzaken vaak verwondingen bij zichzelf, maar vergeleken bij voetballend Nederland is dat te verwaarlozen."
A.J. Bakker, Hoorn.
"Jammer van de ongelukken, maar daar ontkom je niet aan. Volgens een snelle berekening was het aantal gewonden 0,5 procent. De overige 99,5 procent heeft naar ik aanneem toch veel plezier gehad."
Ron Komen, Enkhuizen.